تعریف دین در وبلاگ ادیان
برای اینکه مطالبی که در آینده می‌نویسم دقیق‌تر باشند، به نظرم لازم است که در همین ابتدا دین مورد نظر در این وبلاگ را تعریف کنم.
اما قبل از این، به تعریف لغوی دین می‌پردازم:
لغت‌دانان بزرگ دین را اینگونه معنی کرده‌اند: «جزا» و «طاعت».
این دو معنى از جمله معناى دین است که در «صحاح» و «قاموس» و «مجمع» و «مفردات» نقل شده است. در قاموس، «دیّان» را مُحاسِب و «جزا دهنده» گفته است.
راغب اصفهانی می‌گوید:
شریعت را به اعتبار طاعت و فرمانبرى، دین گویند و آن مانند ملّت و طریقه است لیکن انقیاد و طاعت در آن ملحوظ میباشد.
جناب طبرسى در ذیل آیه 19 سوره آل‌عمران می‌گوید:
طاعت و انقیاد را دین گفتهاند زیرا که طاعت براى جزاست.
(یعنى خداوند به طاعت پاداش خواهد داد)
حال که با این دو معنا آشنا شدیم مشخص است که اگر بگوییم که معانی لغوی دین، «اطاعت» و «فرمانبرداری» است می‌توان به تمامی مرام‌ها و آیین‌های موجود در جهان، نام دین را اطلاق کرد. چه الهی باشند و چه نباشند.
تعریف دین در این وبلاگ
با این اوصاف و با در نظر گرفتن معنایی که به صورت عرفی به ذهن هر کسی با شنیدن کلمه دین می‌آید، من در این وبلاگ، دین را اینگونه تعریف می‌کنم:
مکتبی که برنامه علمی [فکری] و عملی برای انسان ارائه دهد.
نتیجه این تعریف این است که دین لزوماً آسمانی نیست. همان طور که در نتیجه تعریف لغی دین به این نکته اشاره کردم.
نکته مهم: به نظر من این تعریف دقیق و احتمالاً صحیح نیست. اما به جهت اینکه فعلاً کار ما راه بیفتد!، این تعریف را انتخاب کردم. در جای مناسب نقدهای لازم رو بیان می‌کنم، انشاء الله.
